Το διαζύγιο μπορεί να αποτελεί την τελευταία λύση σε ένα γάμο, δεν παύει όμως να αποτελεί λύση. Κάποιες φορές η απομάκρυνση από το γάμο είναι απαραίτητη, για παράδειγμα αν ο γάμος κάνει τους συντρόφους να δυσφορούν ή να νιώθουν δυστυχισμένοι, αν νιώθετε καλύτερα μόνος σας παρά με τον άλλον. Από την άλλη υπάρχουν και προβλήματα που μπορούν ξεπεραστούν με την κατάλληλη καθοδήγηση όπως προβλήματα επικοινωνίας, η σεξουαλική απόσταση ή η απιστία. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαραίτητο κριτήριο είναι και οι δύο σύντροφοι να θέλουν να δουλέψουν τη σχέση.
Θα πρέπει να μείνουμε μαζί για τα παιδιά;
Πολλά ζευγάρια επιλέγουν να μείνουν μαζί προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά τους ένα «σταθερό» οικογενειακό περιβάλλον. Συνήθως δεν βλέπουν πως μένοντας σε ένα νεκρό γάμο, πιθανότατα δημιουργούν ένα περιβάλλον χειρότερο από το διαζύγιο. Επιπλέον, όταν οι σύντροφοι δεν είναι πλέον ευτυχισμένοι μαζί και η καθημερινότητά τους περιγράφεται από ψυχρότητα, σιωπή ή εντάσεις, τι εικόνα δίνουν στα παιδιά για τον γάμο και την συντροφική σχέση; Αν τα παιδιά, λοιπόν, είναι ο μοναδικός λόγος που μένετε μαζί, σκεφτείτε πως θα είναι η ζωή σας σε 10-15 χρόνια που εκείνα θα φύγουν και τι συνέπειες θα έχει αυτό το διάστημα για εσάς…
Υπάρχουν επιπτώσεις στα παιδιά;
Το διαζύγιο πληγώνει τα παιδιά, τα μπερδεύει και τους αλλάζει τη ζωή. Κάποια θα το διαχειριστούν καλύτερα και κάποια άλλα όχι. Μπορεί να αντιδράσουν με κλάμα, θλίψη, θυμό, διαταραχές στον ύπνο και στο φαγητό, απόσυρση, προβλήματα στο σχολείο. Είναι όμως λογικό να αντιδράσουν. Ο δικός σας χειρισμός είναι εκείνος που θα διευκολύνει ή θα δυσκολέψει τη μετάβασή τους. Το διαζύγιο λοιπόν από μόνο του δεν αποτελεί απαραίτητα τραυματική εμπειρία για τα παιδιά… οι κακοί χειρισμοί των γονέων όμως, ναι!
Σε ποια ηλικία θα το διαχειριστούν καλύτερα τα παιδιά;
Για τα παιδιά δεν υπάρχει ποτέ κατάλληλη ηλικία. Ή θα είναι πολύ μικρά ή θα είναι σε φάση που αλλάζουν σχολείο ή θα μπαίνουν στην εφηβεία… Το σημαντικό ερώτημα είναι πότε είστε εσείς έτοιμοι για τον χωρισμό;
Ποιος θα πρέπει να το πει στα παιδιά;
Και οι δύο γονείς από κοινού, εάν αυτό είναι εφικτό. Επίσης ανεξάρτητα από το ποιός «φταίει» ή το ποιος πήρε την απόφαση, θα πρέπει να κρατήσετε μια κοινή γραμμή απέναντι στα παιδιά και να υποστηρίξετε πως το διαζύγιο είναι κοινή απόφαση. Επιρρίπτοντας ευθύνες ο ένας στον άλλον απλά τα αναγκάζετε να επιλέξουν στρατόπεδο. Επιτρέψτε στα παιδιά να εκφράζουν απορίες, προβληματισμούς και αντιρρήσεις και προσπαθήστε να απαντάτε με σαφήνεια και ειλικρίνεια. Επισημάνετε πως εκείνα δεν ευθύνονται για τη κατάσταση και διαβεβαιώστε τα πως παρόλο που θα υπάρξουν αλλαγές, εξακολουθείτε να τα αγαπάτε το ίδιο και θα συνεχίσετε να είστε πάντα εκεί. Τέλος ανακοινώστε το μόνο εάν είναι τελειωτικό και δώστε στα παιδιά κάποιες ημέρες προσαρμογής πριν την οριστική μετακίνηση του γονέα που θα φύγει από το σπίτι.
Θέκλα Βασιλείου
Θέκλα Βασιλείου 